Καλά, νομίζω ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι είναι απολύτως κολλημένοι και δεν μπορούν να δουν λίγο πιο πέρα από τη μύτη τους. Ακαλλιέργητοι άνθρωποι οι περισσότεροι, με δίπλωμα δημοσιογραφίας από απροσδιόριστης ποιότητας εργαστήρια και κολλέγια, πολλές φορές βλέπουν το δέντρο και χάνουν τον δρυμό (όποιον τέλος πάντων έχει απομείνει). Σημερινό παράδειγμα, οι δηλώσεις Αλογοσκούφη περί ΦΠΑ. Δεν κατάλαβα, πού είναι το πρόβλημα ότι άλλα έλεγε πριν από ενα μήνα και άλλα τώρα; Αυτό είναι το ζήτημα; Κι εγώ λέω: πρώτον, ο άνθρωπος είναι ειλικρινής. Έχει το θάρρος και λέει: "Ναι, ρε, σας δουλεύουμε. Εδώ κάηκε η μισή Πελοπόννησος και δεν κουνήθηκε φτέρο στις εκλογές, για δυο μονάδες ΦΠΑ παραπάνω θα κουνηθείτε;". Δεύτερον και σημαντικότερο, ο πολιτικός, όπως οφείλει, μάς διδάσκει μια γενικότερη στάση ζωής: αυτό που έχει αξία είναι το απρόβλεπτο. Αυτό που δεν περιμένεις, το ακατανόητο, το αντιφατικό. Τι αξία θα είχε μια ζωή όπου κάθε μέρα θα ξέραμε εκ των προτέρων τι θα φάμε; Τι αξία θα είχε μια Κυβέρνηση που θα υλοποιούσε κατά γράμμα τις προεκλογικές της εξαγγελίες; Θα ήταν, απλώς, βαρετή.

Black pig