Καμαρώστε τους!

Είναι γεγονός ότι εν μέσω της πρωτόγνωρης οικονομικής, θεσμικής κλπ. κλπ. καταιγίδας που έχει ενσκήψει, μόνο η Βουλή απέμεινε ως παρηγοριά, ως φάρος ηθικής, ως παράδειγμα προς μίμηση για τον κατατρεγμένο μισθωτό που τρέχει και δεν προφταίνει πλέον να πληρώσει τους λογαριασμούς των κινητών του. Μπορεί δηλαδή ο φορολογούμενος να μην έχει να αγοράσει ούτε σώβρακο αλλά τουλάχιστον έχει να υπερηφανεύεται για το ηθικό ανάστημα των εθνοπατέρων. Έτσι και χθες η Βουλή έδωσε εκ νέου λαμπρά δείγματα γραφής και απέρριψε τις αιτήσεις για άρση της ασυλίας των βουλευτών Ντινόπουλου και Βελόπουλου. Ο πρώτος κατηγορείτο για παράβαση καθήκοντος, πριν μάλιστα εκλεγεί βουλευτής, και ο δεύτερος για φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Αδικήματα δηλαδή που συνδέονται ΣΤΕΝΟΤΑΤΑ με την ενάσκηση βουλευτικού έργου. Με συντριπτική πλειοψηφία το ελληνικό Κοινοβούλιο απέρριψε τα εισαγγελικά αιτήματα για άρση της ασυλίας τους.



Όλα αυτά, ενώ πριν από έναν μόλις μήνα η Ελλάδα καταδικάσθηκε για δεύτερη φορά από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου για την πρακτική των ελλήνων βουλευτών να ερμηνεύουν το θεσμό της βουλευτικής ασυλίας ως προνόμιο της κάστας τους που τους απαλλάσσει από τις άσκοπες βόλτες στα ποινικά δικαστήρια. Πού να τρέχουν οι άνθρωποι. Έχουν και δουλειές. Μπορεί να διαφωνούν μεταξύ τους για τα μέτρα λιτότητας και την οικονομική πολιτική και να τσακώνονται σαν τα κοκόρια (και καλά τώρα) αλλά όταν είναι για το τομαράκι τους αποφασίζουν με αξιοθαύμαστη σύμπνοια. Τι να πει κανείς; Σε σοβαρή χώρα θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες λόγω αυτού του απίστευτου και συνεχούς σκανδάλου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο φτύσιμο για τον πολίτη από τον βουλευτή που του λέει κατάμουτρα ότι όλα τα γουρούνια είναι ίσα αλλά εμείς τα κοινοβουλευτικά γουρούνια είμαστε πιο ίσα από τα ίσα. Ίσως όμως τελικά να είναι αυτή η φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων. Τέτοιοι είμαστε και τέτοια Βουλή μας αξίζει. Καμαρώστε την.