6.3.09

Φρέσκες από το πανέρι



ΕΔΔΑ, Barraco v. France, 5.3.2009
Άρθρο 11, χρήση φορτηγών για τον αποκλεισμό αυτοκινητοδρόμου (σας θυμίζει τίποτα;)


Ο προσφεύγων, νταλικέρης, καταδικάσθηκε ποινικώς, διότι με άλλους δεκαεπτά νταλικέρηδες τοποθέτησαν το οχήματά τους το ένα πίσω απ΄το άλλο με αποτέλεσμα να αποκλείσουν στην πράξη μερικώς τον αυτοκινητόδρομο και να μειώσουν τη δυνατότητα διέλευσης των αυτοκινήτων. Καταλαβαίνετε τι μπινελίκι έπεφτε από τους διερχόμενους οδηγούς… Αυτά όλα στα πλαίσια υποστήριξης των δικαίων αιτημάτων των τιμημένων νταλικέρηδων. Σε ορισμένες φάσεις, μάλιστα, η διέλευση των υπολοίπων οχημάτων αποκλείσθηκε εντελώς.
Το ΕΔΔΑ καταλήγει σε μη παραβίαση του άρθρου 11, θεωρώντας ότι κάθε διαδήλωση ενέχει το στοιχείο περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης των υπολοίπων ατόμων που βρίσκονται στην περιοχή. Δεν μπορεί να φτάνει όμως μέχρι την απαγόρευση διέλευσης και, γενικότερα, μετακίνησης των άλλων.
Φαντάζομαι ότι η ίδια νομολογία θα εφαρμοζόταν και στην περίπτωση αποκλεισμού εθνικής οδού από τρακτέρ. Αυτά όμως δεν συμβαίνουν σε πολιτισμένες χώρες.

ΕΔΔΑ, Hachette Filipacchi Presse Automobile and Dupuy v. France, 5.3.2009
Άρθρο 10, έμμεση διαφήμιση τσιγάρων από περιοδικό


Η υπόθεση αφορά την επιβολή προστίμου στην προσφεύγουσα εκδοτική εταιρεία, διότι σε περιοδικό για αυτοκίνητα που η ίδια εξέδιδε περιλαμβανόταν φωτογραφία του πρωταθλητή Σουμάχερ να κουνάει τη σαμπάνια του μετά τη νίκη στο Grand Prix της Αυστραλίας και να φαίνεται ευδιάκριτα πάνω στη φόρμα του το λογότυπο της Marlboro (ουπς, έκανα κι εγώ έμμεση διαφήμιση, με τη διαφορά ότι το εν λόγω blog το διαβάζουν κάνας- δυο βαρεμένοι).
Η απόφαση δεν βρίσκει παραβίαση του άρθρου 10, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι ο διαφημιστικός λόγος είναι παιδί κατώτερου θεού στο πλαίσιο της ΕΣΔΑ. Έχει και διάφορα άλλα ωραία στοιχεία, όπως, πρώτον, τη διαπίστωση ευρύτερης συναίνεσης των κρατών-μελών στη μάχη κατά του καπνίσματος και, δεύτερον, της διαφοροποίησης των οπτικοακουστικών μέσων από τον Τύπο σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα επέμβασης στην εικόνα, έτσι ώστε να αφαιρεθούν από αυτήν στοιχεία που μπορεί να δημιουργούν πρόβλημα. Άλλο δηλαδή να εκπέμπεις ζωντανά και άλλο να έχει μπροστά σου τη φωτογραφία και το Photoshop.

ΕΔΔΑ, Jankovic v. Croatia, 5.3.2009
Άρθρο 8, χρήση βίας από ιδιώτη, θετικές υποχρεώσεις του κράτους


Μετά τη Branko Tomasic, οι Κροάτες ξαναχτυπούν με άλλη μια ωραία απόφαση σχετικά με το ζήτημα της βίας μεταξύ ιδιωτών και της αντίστοιχης θετικής υποχρέωσης των κρατών να προστατεύσουν το θύμα. Η προσφεύγουσα έφαγε μπόλικο ξύλο από τρία άτομα, όταν επιχείρησε να επανεγκατασταθεί, βάσει δικαστικής απόφασης, σε διαμέρισμα το οποίο ενοικίαζε και από το οποίο την είχαν πετάξει έξω οι ιδιοκτήτες. Η ίδια υπέβαλε μηνύσεις αλλά η κροατική δικαιοσύνη δεν φαίνεται να έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υπόθεση: οι σχετικές ποινικές διαδικασίες είτε εκκρεμούν ακόμα είτε τα καταλογιζόμενα αδικήματα παραγράφηκαν εν επιδικία.
Το ΕΔΔΑ κατέληξε σε παραβίαση του άρθρου 8 λόγω προσβολής του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή από την πλημμελή εφαρμογή του εθνικού δικαίου εν προκειμένω. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στο γεγονός ότι η άσκηση της βίας έγινε στο πλαίσιο εφαρμογής απόφασης δικαστηρίου.

1 comment:

Anonymous said...

Den ftanei pou sas diavazoume, mas lete kai varemenous...