Φρέσκες από το πανέρι για τα άρθρα 2 και 3

Δικαίωμα στη ζωή και ιατροδικαστικές εκθέσεις
ΕΔΔΑ, Lazar v. Romania (απόφαση 16.2.2010, προσφυγή n° 32146/05)

Η υπόθεση αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες απεβίωσε ο υιός της προσφεύγουσας μετά την εισαγωγή του σε δημόσιο νοσοκομείο, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. Το ΕΔΔΑ σημειώνει τα κενά της δικαστικής διαδικασίας κατά την οποία αναζητήθηκαν οι τυχόν ποινικές ευθύνες των ιατρών του νοσοκομείου. Υπογραμμίζεται ότι η διενεργηθείσα έρευνα δεν διευκρίνισε καίρια ζητήματα, όπως την αιτία θανάτου του θύματος. Δεν αναζητήθηκε έτσι εάν ο ασθενής κατέληξε λόγω ασφυξίας κατά τη διάρκεια της τραχειοτομής ή ο θάνατός του οφειλόταν στην καθυστέρηση με την οποία υποβλήθηκε σε αυτήν την επέμβαση. Η απόφαση αναφέρεται ιδιαιτέρως στις εγγυήσεις που θα πρέπει να περιβάλουν τη σύνταξη ιατροδικαστικών εκθέσεων στο πλαίσιο του άρθρου 2 της Σύμβασης. Τονίζεται έτσι η υποχρέωση συνεργασίας των εμπειρογνωμόνων, είτε οι ίδιοι προέρχονται από τον ιδιωτικό είτε από τον δημόσιο τομέα, με τις αρμόδιες δικαστικές και διοικητικές αρχές. Αναδεικνύεται, επίσης, το καθήκον των ιατροδικαστών να αιτιολογούν τα συμπεράσματα των ερευνών τους, ιδιαιτέρως σε περίπτωση προηγούμενης διχογνωμίας μεταξύ των ειδικών.


Ιατρική περίθαλψη κατά τη διάρκεια φυλάκισης σε σωφρονιστικό κατάστημα
ΕΔΔΑ, V.D. v. Romania (απόφαση 16.2.2010, προσφυγή n° 7078/02)

Οι σωφρονιστικές αρχές αρνήθηκαν την παροχή τεχνητής οδοντοστοιχίας σε κρατούμενο, ο οποίος είχε χάσει όλα τα δόντια του, παρά το γεγονός ότι το εσωτερικό δίκαιο του αναγνώριζε αυτό το δικαίωμα. Το ΕΔΔΑ καταλήγει στην ύπαρξη εξευτελιστικής μεταχείρισης αντίθετης με το άρθρο 3 της Σύμβασης, καθώς ο προσφεύγων αντιμετώπιζε ιδιαίτερες δυσκολίες στη σίτιση. Η απόφαση έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική θητεία. Σίγουρα το ΕΔΔΑ θα έβρισκε παραβίαση του άρθρου 3 σε περίπτωση άρνησης παροχής μασέλας σε φαφούτη φαντάρο, καθώς ο ίδιος δεν θα μπορούσε να φάει τον γκοτζίλα (για τους γνωρίζοντες) της Κυριακής.