Αποφασούλες

Colak and Tsakiridis v. Germany, 5.3.2009
Υποχρέωση ενημέρωσης ασθενή από τον ιατρό του/ Άρθρα 2, 6, 8

Γεια σας health freaks της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Στις αρχές του μηνός το ΕΔΔΑ εξέδωσε αυτήν την απόφαση που μπορεί να σας ενδιαφέρει. Η πρώτη εκ των προσφευγόντων παραπονέθηκε για την απουσία δίκαιης δίκης ενώπιον των γερμανικών δικαστηρίων, με το επιχείρημα ότι τα τελευταία αρνήθηκαν να της επιδικάσουν αποζημίωση στην αγωγή που είχε στρέψει κατά του προσωπικού της ιατρού. Ο ίδιος, κατά την προσφεύγουσα, έφερε ευθύνη, διότι δεν την είχε ενημερώσει έγκαιρα ότι ο σύντροφός της έπασχε από AIDS. Μόνο μετά τον θάνατο του τελευταίου από αυτήν την ασθένεια, η προσφεύγουσα ενημερώθηκε για την ασθένειά του, ενώ, μετά τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, διαγνώσθηκε ότι και αυτή ήταν φορέας του ιού HIV. Ο ίδιος ο σύντροφος της προσφεύγουσας είχε ζητήσει από τον κοινό προσωπικό ιατρό τους, να μην πληροφορηθεί η τελευταία για την ασθένειά του, παρά μόνο μετά τον θάνατό του.
Το ΕΔΔΑ εξέτασε βασικά την υπόθεση υπό το πρίσμα του άρθρου 2 (δικαίωμα στη ζωή). Έτσι, η συγκεκριμένη υπόθεση προστίθεται στον κατάλογο των αποφάσεων όπου το ΕΔΔΑ θεωρεί ότι το άρθρο 2 είναι εφαρμοστέο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει επέλθει ο θάνατος του ατόμου που αποτελεί το αντικείμενο της επικαλούμενης παραβίασης. Αυτό συμβαίνει εν προκειμένω, διότι η προσφεύγουσα έπασχε από θανατηφόρο ασθένεια, γεγονός που επιτρέπει στο ΕΔΔΑ να αναζητήσει τις θετικές υποχρεώσεις του γερμανικού κράτους ως προς το καθήκον έγκαιρης ενημέρωσής της.
Το ΕΔΔΑ καταλήγει σε μη παραβίαση του άρθρου 2, βασιζόμενο σε έκθεση πραγματογνωμοσύνης που είχε υποβληθεί στα γερμανικά δικαστήρια, σύμφωνα με την οποία η προσφεύγουσα είχε μολυνθεί από τον θανατηφόρο ιό πιθανότατα πριν ο σύντροφός της ενημερώσει τον ιατρό του. Δεχόμενο ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το βάρος απόδειξης μεταφέρεται στον ενάγοντα προκειμένου να θεμελιώσει ότι ο ιατρός διέπραξε σοβαρό επαγγελματικό σφάλμα κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, παρατηρεί ότι η προσφεύγουσα δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι είχε μολυνθεί από τον HIV προτού ο ιατρός της πληροφορηθεί σχετικά με την ασθένεια του συντρόφου της. Στην ίδια περίπου βάση το ΕΔΔΑ καταλήγει και σε μη παραβίαση των άρθρων 8 και 6 της Σύμβασης. Το συμπέρασμα είναι ότι χρησιμοποιούμε προφυλακτικά για καλό και για κακό και αφήνουμε τον Πάπα να ζει στον κόσμο του.


Gütl v. Austria/ Löffelmann v. Austria, 12.3.2009
Στρατιωτικές υποχρεώσεις Μαρτύρων του Ιεχωβά/ Άρθρα 9 και 14

Η απόφαση αυτή έχει ενδιαφέρον και για την ελληνική έννομη τάξη. Και στις δύο υποθέσεις οι προσφεύγοντες ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, με την ιδιότητα μάλιστα των ιερωμένων. Όταν κλήθηκαν να ντυθούνε στα χακί και να εκπληρώσουν τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις διαμαρτυρήθηκαν διότι οι ιερωμένοι αναγνωρισμένων θρησκειών από το Αυστριακό κράτος απαλάσσονταν των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων. Το ΕΔΔΑ κατέληξε ότι υπήρξε διάκριση μεταξύ των ιερωμένων των σχετικών θρησκευτικών ομάδων, αναγνώρισε την παραβίαση των άρθρων 9 και 14 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στους προσφεύγοντες για την ηθική βλάβη που είχαν υποστεί. Να δούμε πότε θα έρθει στο Στρασβούργο και σχετική ελληνική υπόθεση.