Να μην ομιλούν οι πουλημένοι
Η εκπληκτική συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ αποδοκίμασε στο συνέδριο της ΓΣΕΕ τον προσκεκλημένο γενικό γραμματέα των ευρωπαϊκών συνδικάτων Τζον Μονκς όταν αυτός ανέβηκε στο βήμα για να πάρει το λόγο. Μέλη του ΠΑΜΕ κινήθηκαν εναντίον του με φωνές και αποδοκιμασίες. Ακολούθησε ένταση και προπηλακισμοί και μόνο μετά την παρέμβαση συνδικαλιστών άλλων παρατάξεων ο Μονκς κατόρθωσε να μιλήσει. Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Γιώργος Μαυρίκος χαρακτήρισε δικαιολογημένη την αντίδραση των συνέδρων της παράταξής του, αφού, κατά την γνώμη του, ο Μονκς στηρίζει τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών πολιτικών.
Η όλη ιστορία έχει μία γελοία πτυχή και μία σοβαρή. Η γελοία είναι ο αντιευρωπαϊσμός και η δήθεν φιλεργατική πολιτική του ΚΚΕ. Εν έτει 2007, μετά την εμπειρία της εξαθλίωσης εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλες τις χώρες που γνώρισαν τον κομμουνισμό, οι δικοί μας απολογητές της εξαθλίωσης μοιάζουν με φανατικούς παλαιοημερολογίτες που τίποτε δεν μπορεί να τους κάνει να σκεφτούν. Σε αυτή τη ζωή να σκεφτούν ασφαλώς δεν προλαβαίνουν.
Η σοβαρή πτυχή είναι ότι οι παλαιοημερολογίτες επιχειρούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους σε όλους. Παρ’ όλο που αποτελούν μειοψηφία, όπου έχουν λίγη δύναμη (συνδικάτα, πανεπιστήμια) και όταν περνά από το χέρι τους προσπαθούν να επιβάλουν διά της βίας τις απόψεις τους φιμώνοντας τους άλλους. Υπενθυμίζω ότι Κνίτες είχαν εισβάλει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ματαίωσαν μια εκδήλωση με ομιλητή τον Κουρτουά, έναν από τους συγγραφείς του βιβλίου «Η μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού». Στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου η ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία, ο Μονκς ήταν επίσημος καλεσμένος και αυτονόητοι κανόνες ευπρέπειας θα επέβαλαν να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη ομιλία του, ακόμη κι αν υποθέσει κανείς ότι οι απόψεις του δεν άρεσαν σε κανένα. Θα μου πείτε, ότι μπροστά στο χρέος τους να καταγγείλουν τον πουλημένο εκπρόσωπο των ευρωπαϊκών συνδικάτων κανόνες ευπρέπειας θα λογάριαζαν. Το σοβαρό δεν είναι ότι το ΚΚΕ δεν ανέχεται να ακούγεται καμία διαφορετική άποψη από οποιονδήποτε αλλά ότι ακόμη και ως μειοψηφία επιχειρεί και μερικές φορές κατορθώνει να επιβάλει τη σιωπή. Σύμφωνοι, δεν φοβάμαι μη τυχόν στο μέλλον πάρει την εξουσία και μας μπαγλαρώσει όλους, όμως, δεν νομίζετε ότι τελικά υποβαθμίζουν τη κοινωνία μας όλες αυτές οι μικρές ασκήσεις ολοκληρωτισμού;
6 comments:
To provlima stin Ellada einai oti diafores syndikalistikes, foitikes, agrotikes, politistikes, athlitikes klp. klp. omades prospathoun me to etsi thelw na epivaloun ti voulisi tous, otan i epiloges i nomothetiki exousia den tous kanei to hatiri. Otan to shedio nomou den aresei stous kathigites kai stous foitites, tote ta kanoun gis madiam sto kentro tis Athinas. Otan oi apozimiwseis einai liges gia tous agrotes, tote aftoi kleinoun tin Ethniki odo. Ta paradeigmata einai polla.
Stin Ellada ehoume mia periergi antilipsi peri politikis anypakois.
Το ζήτημα, ω Κρίτων, όποια πτυχή κι αν εξετάσεις, τη "γελοία" ή τη "σοβαρή" είναι ότι αυτές "οι μικρές ασκήσεις ολοκληρωτισμού" έχουν καταντήσει πλέον να αποτελούν τη μοναδική μορφή "αγώνα" όχι μόνο του συγκεκριμένου χώρου, αλλά και άλλων κοινωνικών ομάδων ανεξαρτήτως ιδεολογίας, όπως αναφέρει και ο "μπλακόπιγκος" (μας έχετε μπερδέψει λίγο εσείς, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!). Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί στις μέρες μας το "νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη" να ηχεί ιστορικά ξεπερασμένο, αλλά προσωπικά με συγκινεί να υπάρχει ως ιδεολογία και να εκφράζεται, έστω και αν οι υπερασπιστές της είναι μειοψηφία. Όμως αυτό, που με ενοχλεί, είναι όχι τόσο η μη ρεαλιστική προσέγγιση σε επίπεδο προτάσεων ή επιχειρημάτων, όσο η επιλογή των συγκεκριμένων μεθόδων των "θεωρητικών της επανάστασης". Εκτός και αν θεωρούν ότι δεν πλήττεται ο αγώνας τους και δεν απαξιώνονται τα μέσα τους με το να εμφανίζονται ως "οι τρελοί του χωριού"...
Αγαπητέ Κρίτωνα,
Κρίμα, θα 'πρεπε, λόγω και του ονόματός σου, να προτιμούσες το σιγάν (κρείττον) ή το λαλείν (εναντίον του λαού).
Καλά, είναι δυνατόν να υποστηρίζεις στα σοβαρά ότι είναι δυνατόν, στον ιερό αυτό τόπο που Βολταίρος δεν πάτησε το πόδι του και, βέβαια, με τα χάλια που έχουν οι ταμιευτήρες της ΔΕΗ, ούτε κι ο διαφωτισμός, να 'ρχεται ο πάσα ένας αντιδραστικός και να λέει ελεύθερα την άποψή του;
Όχι σύντροφε, όσο υπάρχει το τιμημένο ΚΚΕ, τέτοιες αντιδραστικές θέσεις δεν θα περάσουν. Και μην αρχίσεις να τσαμπουνάς τα περί ελευθερίας του λόγου κλπ, γιατί, βεβαίως και η αρχή αυτή είναι σωστή και σεβαστή, μόνον όμως για την ελευθερία του σωστού λόγου.
Ποιος είναι αυτός; Το κόμμα ξέρει, μη φοβάσαι. Και μην κουράζεσαι να τον μαντέψεις. Κοίτα καλύτερα να δουλέψεις λίγο σ' όποια κοοπερατίβα κι αν ανήκεις, ν' ανεβάσεις και την παραγωγή, να φάει ο κοσμάκης ζεστό φαγάκι ...
Άκου ν' ακούσουμε τον Μονκς ... Δηλαδή, στην αυθεντικά λαϊκή λαρισινή γλώσσα του αγωνιστή Μπούτα, τον πίθηκα ... Τιμή και δόξα λοιπόν στον πατριώτη Μουρίκο που τον πλάκωσε, είθε η πράξη του να βρει άξιους μιμητές.
Άξιος, σύντροφε! Ειδικά από την τελευταία αναφορά σου στον τιμημένο θεσσαλικό κάμπο φαίνεται ότι οι εκεί σύντροφοι εξακολουθούν να βαστούν ψηλά το ματωμένο λάβαρο του αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα! Αν και είχα αρχίσει να κλονίζομαι, τελικά κάποιες θυσίες ίσως και να μην πήγαν χαμένες ...
Άναμπελ, μύγδαλα !
Ναι, για να μην ξεχνάμε και τον ηρωϊκό βοσκό στο "Κορίτσια στον ήλιο"!
Post a Comment